TAART

verhaal 20

En dan is er koffie. Taart? Ze moet er niks van hebben, onze koninigin moeder. Ik zet de schotel voor haar neer, pak hem weer op, hou hem onder haar neus, ze ruikt er even aan en draait haar kop weg. Haar big doet precies hetzelfde. Alles doen wat moedertje doet.

Jongens wie wil er een stuk taart? Ik pak een broodmes en snij schaamteloze hompen af. Hier, neem nog een punt. Daar zitten we dan. La Mama woont op Het Beloofde Varkensland. Missie voltooid. ‘Heeft die big al een naam?’ vraagt iemand. ‘Nee,’ zeg ik. Dat is niet waar. In mijn gedachten noem ik hem allang bij naam, maar die wil ik nog niet prijsgeven. Ik moet ineens denken aan Neeltje Maria Min.

Mijn moeder is mijn naam vergeten.
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.

Geborgenheid. Daar gaat het om. Of je nu big bent, uitgewerkte fokzeug, journalist of boer. Iedereen wil zich geborgen voelen. La Mama moet zich haar huisje nog eigen maken, maar eerst moet iedereen opgehoepeld zijn, ik zie het haar bijna denken.

Boer Edwin knielt bij zijn voormalige superfokzeug 1281 en slaat een arm om haar heen. ‘Zul je je een beetje gedragen en lief zijn voor Dafne?’ Zou dit dan het moment van betalen kunnen zijn? We hebben het er nooit meer over gehad, maar ik heb mijn huiswerk gedaan. De prijs voor slachtzeugen schommelt momenteel rond de 1 euro per kilogram levend gewicht. Stel dat boer Edwin het dubbele vraagt, of het driedubbele, ook goed, ik heb vanochtend voldoende briefjes in mijn zak gestopt. ‘Zullen we meteen even afrekenen?’ Hij schudt zijn hoofd. ‘Ik wil geen geld voor haar. Ik ben veel te blij dat ze hier terechtgekomen is.’

Drie dagen later krijg ik bericht van EenVandaag.

Ha Dafne, Ik hoop dat alles goed gaat met La Mama en haar big. Wij hebben een heerlijke dag gehad en volgens mij mag ook het resultaat van deze vruchtbare samenwerking er weer zijn ;-). De reportage zit in elkaar en aan het einde van de dag, rond 4 uur, ga ik de teksten inspreken. Ik wilde nog even een aantal dingen bij je checken dus als het lukt bel mij vanaf een uur of één even. Ik weet dat je het druk hebt en ga jou ook rond die tijd proberen te bellen, dan bereiken we elkaar zeker. Fijne dag! Marc