verhaal 7 – SENTIMENTAL GOOSE

bijschrift

SENTIMENTAL GOOSE

verhaal 7

Doet ie het of doet ie het niet? Zou de boer mij een sentimental goose vinden? Maar ik had hem toch die blik zien wisselen met zijn vrouw? Het dééd hem wat, het deed ze allebei wat, dat had ik met mijn eigen ogen gezien. Maar dan nog: stel dat hij zou overwegen zeug 1281 aan Het Beloofde Varkensland te verkopen, zouden zijn collega-varkensboeren hém dan geen watje vinden? En zou hij zich daar dan wat van aantrekken?

De hele dag liep ik heen en weer tussen biggetje en computer. Toen het mailtje kwam durfde ik het amper te openen.

‘Beste Dafne, het big is onderweg dus wakker geworden. Ze was bij het instappen zo rustig dat het me verbaasde, ik vroeg me al af hoe lang dat goed zou gaan. Wat betreft 1281. Ik vind het heel leuk dat je deze zeug op het beloofde varkensland wilt laten wonen. Als er één zeug is die ik naar jou toe zou willen sturen dan is het deze wel.

Echt een enorm goed idee van je om dit te doen. Ik stond er gister bij ons aan tafel niet bij stil maar wij hebben in de kraamstal bij deze zeug gestaan. Dat big wat Ilona in haar hand had wat geboren was op 4 oktober, dat was een big van 1281. Je hebt er nog een paar foto’s van gemaakt.

Ik vraag me alleen af of je wel een big erbij moet nemen. Het maakt mij niet uit maar op deze manier gaat de uitbereiding bij jou wel erg snel. En er liggen op dit moment 10 biggen bij, ik weet niet goed wat er met het uier gaat gebeuren als er plotseling nog maar één big aan drinkt.

Maar dit is iets wat je zelf mag weten hoor! Als de 1281 bij jou mag wonen ben ik al lang blij. Ik moet even nadenken over hoe we het vervoer moeten regelen want jouw dekbedje zal wel niet voldoende zijn. Laten we er volgende week even op terug komen.’
Dit wordt zeker vervolgd.
Groeten, E.S.’

Ik hou van boerenpraat. Het big. Dat big. Die zeug zit met big, als het over een drachtig moedervarken gaat. Zulke taal hoor je alleen maar bij varkensboeren aan de keukentafel. En aan die keukentafel in Heerhugowaard had ik iets gezien. Ik had een boer gezien, een mens, dat met spijt in zijn hart een zeug moest laten gaan. Dat is nu eenmaal zijn business. Maar nu kon fokzeug 1281 met pensioen en was hij net zo blij als ik!

Gauw terug naar het treurige biggetje. Veel rust zat er nog niet in dat warme roze lijfje, maar ze liet zich gelukkig wel aaien. En Arie Bombarie stond aan het raam te tikken. Die afleiding gaf nog wat troost.