LA MAMA IS BERIG

verhaal 36

En dan is het weer 8 december. Precies een jaar geleden haalden we La Mama en Edwin op uit de bio-industrie. Het heeft lang geduurd, maar ze blijkt toch een echt varken te zijn. Die lieve zachtaardige La Mama beschikt net als ieder ander varken over een ijzeren wil. Ze heeft nu ook een hobby. Inbreken bij Billie Bofkont en Mannetje Bromsnor. La Mama weet precies wanneer ze daar moet zijn. Tijdens het ontbijt. En o wee als ze daar niet naar binnen mag. Woest wordt ze dan. Brúllen. Het kost heel wat moeite om haar de toegang te belemmeren, want – en dat heeft ze ook met ieder ander varken gemeen – ze is loeisterk. Maar nee, geen sprake van. Billie en Mannetje wonen niet voor niks in een beschermde aanleunwoning.

Slim is ze ook. Van de week was ze berig. En bij wie staat ze dan altijd net toevallig in de buurt? Arie Bombarie. Die twee hebben elkaar wel gevonden. Vraag niet hoe maar op de een of andere manier heeft Arie Bombarie er een neus voor. Als een volleerde beer duwt en port hij met zijn snavel in haar zij en bijt in haar flanken. En als ie dan de juiste plek te pakken heeft, gaat La Mama hup zo tegen de vlakte.

Volgens Boer Edwin was het nog maar de vraag of La Mama ooit nog berig zou worden na 170 biggen. Of in ieder geval een stuk minder heftig, dacht hij. Hij heeft het mis.

La Mama voelt zich eens per maand nog steeds een jonge boerenmeid die de bloemetjes wel eens buiten wil zetten. Ze is natuurlijk ook nog betrekkelijk jong, 6 jaar nu, net volwassen, maar in de ogen van een varkensvermeerderaar is ze waarschijnlijk al een oude muk.

Dat porren van Arie Bombarie is precies wat een beer bij de zeug doet. In feite is het een vruchtbaarheidsritueel. Hoe meer de beer in haar flanken duwt hoe vruchtbaarder de zeug wordt. Iets met soepele eitjes door gemasseerde eierstokken. Hoe weet Arie dat? La Mama roept dat bij hem op.

Althans dat is de uitkomst. Op dagen dat ze niet berig is bijt Arie Bombarie haar evengoed. Maar dan in haar oren. La Mama laat de druktemaker maar begaan. Ze is een van de weinigen – zo niet het enige varken – dat niet voor Arie Bombarie op de loop gaat. La Mama laat zich niet zo gauw gek maken. Een goede eigenschap voor een fokzeug, lijkt me.
Ze zal er in haar biggentijd bij de subfokker ongetwijfeld op getest zijn.