verhaal 40 – BOERENZAKDOEK

bijschrift

BOERENZAKDOEK

verhaal 40

Arie Bombarie, eat your heart out. Concurrentie! La Mama geniet minstens zo van Kauwtje als van Arie. Kauwtje heeft beter gereedschap. Door zijn scherpe snavel staat hij bij voorbaat al met 1-0 voor. Het lompe gehak van Arie Bombarie kan niet tippen aan de geraffineerde huidverzorgingstechnieken van Kauwtje.

Ik snap er helemaal niks van. Waarom protesteert La Mama niet? Dat gat op haar rug moet toch pijn doen. En ze kan toch niet eeuwig haar warme vlees en bloed aan Kauwtje af blijven staan? Hoe diep moet die krater nog worden?

Kauwtje is brutaal als de beul. Hij moet me denken aan Gerrit. Het zal toch niet? Nee. Maar waarom eigenlijk niet? Ik heb alijd gedacht dat Gerrit op een zwoele zomeravond, een paar jaar geleden nu, door een roofvogel gegrepen was, maar bewijs had ik niet. Voor hetzelfde geld was mijn tamme kraai op de wieken gegaan, de wijde wereld in.

Ook dit Kauwtje heeft geen angst voor mensen.

Wie weet is Gerrit teruggekomen. Eens kijken hoe het nu met de Golden Girls gaat, zijn kuikenvriendinnetjes van toen uit de kippenindustrie. Die gedachte is aanlokkelijk. Gerrit’s mysterieuze verdwijning heb ik nooit kunnen uitstaan.

Hoe dan ook. Er móet iets gebeuren. La Mama gaat voorlopig naar binnen. Ze resideert in het voormalige stro-paleis van Mem & Bulle. Een zee aan ruimte, badend in daglicht. Edwin mag ook mee. We baggeren het gat vol met groene leem en na een week is de wond droog. Onze handelingen worden nauwlettend gadegeslagen door de buren: Poesje en haar kittens. Boerenbontje, Kareltje en Siepert zijn zo nieuwsgierig dat ze er het veilige nest voor durven te verlaten. Met hun poezelige pootjes tijgeren ze door de bergen stro heen en kijken hun blauwe kittenoogjes uit.

Het leven is er goed. Zo goed dat La Mama niet eens meer naar buiten wil als we na een poosje de buitendeur weer open zetten. Ze staat een er beetje verloren bij. Voor de zekerheid smeren we haar rug in met handenvol modder.

En wie hebben we daar? Kauwtje. Nu is het uit. Een boerenzakdoek blijkt het ei van columbus. Gelukkig heeft La Mama nu haar. We binden de vier punten er aan vast met tie wraps. Het staat nog leuk ook. Functioneel leuk.

De zakdoek werkt. Zo plotseling Kauwtje er was, zo plotseling is hij ook verdwenen. Nooit meer gezien.

Rust in de tent? Nee. La Mama heeft iets nieuws ontdekt. Brullen. Midden in de nacht. Voortaan wil ze om 4.00 uur ‘s nachts ontbijten. En als zij dat wil, willen ze het allemaal. Een nachtmerrie, op dat tijdstip een erf vol brullende varkens.

Kijk, ik gun La Mama alles. Alles waar ze in haar varkensleven in de bio-industrie niet aan toekwam, maar om 4.00 uur ‘s nachts er uit om Familie Bofkont te gaan voeren, gaat te ver. Toch zit er niks anders op. Van La Mama’s gekrijs staat Boer Edwin zelfs naast zijn bed, 60 kilometer verderop in Heerhugowaard. Horen en zien vergaat je.

La Mama gaat ‘s nachts achter slot en grendel. De deur van Villa Varkensgeluk gaat dicht. Het moet er zo lang mogelijk donker blijven. Dat zal haar leren.

Op een nacht wordt er harder gebruld dan ooit.

En dat niet alleen. Die doffe dreunen? Dat gebeuk? Gebonk? Is de Derde Wereld Oorlog uitgebroken? Die stormram is Edwin. Spertijd gemist. De deur zat al dicht en hij wou naar z’n moeder toe.
Wordt Vervolgd.

PS
Wat ging hier aan vooraf?
Klik hier: https://www.VeryImportantPigs.nl/lezen/

VIPS – VERY IMPORTANT PIGS
Waargebeurd verhaal over La Mama. Deze fokzeug kwam op 8 december 2009 op Het Beloofde Varkensland wonen.
Edwin, biggetje nummer 170, mocht met haar mee.

Dit blogboek gaat over hun nieuwe leven als vrije varkens in een varkensvrijstaat.

La Mama is nu op weg naar haar 16-e levensjaar. Uitzonderlijk oud voor varkens in het algemeen, extreem oud voor een varken uit de industrie. Ze woont nu in de hospice, de achterkant van Villa Varkensgeluk. Haar krachten nemen met de dag af. Edwin ligt nog steeds aan haar zijde.

Morgen krijgt de hospice vaste vloerbedekking van dik zacht rubber. Daar boven op komt een dikke laag stro. Het solarium doet de rest voor een optimaal comfort voor La Mama.

Ken je haar van de workshop? Heeft ze een onvergetelijke indruk op je achtergelaten? Wil je La Mama nog komen verwennen met een appeltje?

Maak dan een avond-afspraak vanaf 17.00 uur.
mail@familiebofkont.nl